محیط دانشگاه
یکی از زیباترین ویژگی‌های دانشگاه در اینجا دسترسی عمومی به آن است. دانشگاه بخشی از شهر است. شما از آن عبور می‌کنید و یا براحتی وارد آن می‌شوید بدون اینکه متوجه محدودیت خاصی شوید. کتابخانه و سایر ساختمان‌ها به روی همه باز است. کتابخانه هم تا ساعت ۱۱ شب در دسترس است.
امکانات آزمایشگاهی و تحقیقاتی به شکل خیلی متمایزی نسبت به ایران بالاتر است. تقریبا هر چه برای تحقیق نیاز داشته باشید یا فراهم است و یا با درخواست شما خریداری می‌شود.
کلاس‌های درس ساده و با امکانات کاربردی هستند. مثلا روشویی در همه کلاس‌ها وجود دارد و ارتفاع میز جلوی استاد با فشار دکمه‌ای قابل تغییر است. (حمایت از حقوق معلولین و در نظر گرفتن آسایش فیزیکی افراد).
پارکینگ برای همه یکسان در دسترس است. پارکینگ کارکنان و استاد و … ندارند. همه به شکل برابر از حق پارکینگ برخوردار هستند. سلف سرویس یا کانتین هم غذاهای ساده‌ای سرو می‌کند که کمی برای دانشجوها ارزانتر است و برای کارکنان گرانتر.
اساتید
اساتید هم مانند سایر المان‌های دانشگاه قابل تمایز از کارکنان و دانشجویان نیستند. به راحتی در اتاق خود در دسترس هستند برای سوال یا بحث و تبادل نظر. اگر در دانشکده نباشند در اتاق را قفل می‌کنند و در غیر اینصورت در اتاق قفل نیست. اگر در اتاق بسته بود یعنی داخل اتاق هستند و درگیر کاری هستند و نباید مزاحم شد. اگر در اتاق باز بود (یعنی باز بود!) به معنای این است که شما می‌توانید وارد شوید و از وقت استاد استفاده کنید. معمولا هم یا سر کلاس هستند یا آزمایشگاه و یا اتاق. یعنی وقت‌هایی که می‌شود با استاد خارج کلاس صحبت کرد بسیار زیاد است. لازم نیست استاد استاد کنان دنبال حضرت استاد دوید!!! یک ایمیل ساده دو خطی هم می‌تواند برای هماهنگی کمی رسمی‌تر استفاده شود.
اساتید را به نام کوچک و بصورت خیلی غیر رسمی خطاب می‌کنند. این مورد البته برای همه صادق است. در نروژ از نام خانوادگی و القاب استفاده نمی‌شود. سطح سواد هم مثل ایران متفاوت است. همه شبیه هم نیستند اما همه وقتی مساله ای را بلد نباشند خیلی ساده می‌گویند نمی‌دانند و جستجو خواهند کرد و جواب خواهند داد. خیلی ساده.
دانشجو
تقریبا ۳۰ درصد از نروژی‌ها وارد دانشگاه می‌شوند و از این میان تعداد کمتری آنرا به پایان می‌رسانند و تعداد خیلی کمتری به مقاطع بالاتر وارد می‌شوند. در واقع من فکر می‌کنم اگر داشجوهای ایرانی هندی نپالی و سریلانکایی نباشند دانشگاه‌های نروژ بطور کامل تعطیل می‌شوند! دانشجوهای نروژی وام تحصیلی خوبی هم می‌گیرند که بعد از ورود به بازار کار آنرا باز می‌گردانند. معمولا هم مستقیم بعد از دبیرستان وارد دانشگاه نمی‌شوند. ترکیب سنی افراد خیلی متنوع است. میانگین نمره هم C است برای بازه A تا F و بیشتر دانشجویان در این بازه قرار می‌گیرند که برای بازار کار هم کاملا قابل قبول است. نمرات بالاتر مختص کسانی است که قصد ادامه تحصیل برای مقطع دکتری دارند.
اطلاع‌رسانی و در کل همه فعالیت‌های اداری بر پایه وب انجام می‌شود. قیمت پرینت برای همه یکسان است و سهمیه ویژه و… ندارد. همه پرینترها در همه ساختمان‌ها شبکه هستند و با کارت دانشجویی باز می‌شوند و بعد از پرینت پول از حساب شما کم می‌شود. گران هم نیست ۱۰ برگ پرینت رنگی یک یورو است به عنوان مثال. درخواست ریز نمرات رسمی فقط ۱۰ دقیقه زمان لازم دارد تا صادر شود و برای شما ارسال شود و دو هفته بعد از فارغ‌التحصیلی مدرک چاپ شده رسمی به آدرس محل سکونت شما ارسال می‌شود. رویه‌ای هم به شکل تسویه حساب وجود ندارد که برگه‌ای به دست شما بدهند و بفرستندتان جاهایی که به عمرتان نرفته بوده‌اید برای جمع کردن ۵۰ تا امضا!!!
اگر بدهی مثلا به کتابخانه داشته باشید برای شما فاکتور صادر می‌شود و باید پرداخت کنید وگرنه مرتب مبلغ آن با جریمه زیاد می‌شود و به شماره شهروندی شما مرتبط است یعنی تا وقتی در اتحادیه اروپا هستید بدهکار شناخته می‌شوید.
سایر مطالب:
* This article was originally published here
نظرات
ارسال یک نظر