برخلاف تمام توصیههای دولتی و بانکی، وی حاضر شد به کسانی وام بدهد که هیج بانک تجاری به آنها وام نمیداد؛ زنان بیوه بینوا، زنانی که شوهرانشان آنها را ترک کرده بودند، کارگران زمینهای اربابان و سرمایهداران، رانندگان، رفتگران و حتی گدایان. محمد یونس شروع به اهدای وامهای کوچک (Micro-Loans یا Micro-Credit) به فقرا نمود و در سال ۱۹۸۳ بانک گرامین را بدین منظور تاسیس کرد. اما سوال این است که این برنامهها چگونه به افراد بیسوادی که وثیقه بانکی، ضامن و نیز دیگر ویژگیهای لازم برای گرفتن وام را ندارند، وام میدهند؟ طبیعتا باید ریسک عدم پرداخت اقساط چنین وامهایی، به نحو مناسبی مدیریت شود؛ چهار خصوصیت بارز در مواجهه با این ریسک در بانک گرامین، عبارتند از:
با ۵ امتیاز و ۰ نظر فرستاده شده در بالاچه اقتصاد ایران
لینک مستقیم
* This article was originally published here
با ۵ امتیاز و ۰ نظر فرستاده شده در بالاچه اقتصاد ایران
لینک مستقیم
* This article was originally published here
نظرات
ارسال یک نظر