️نامه سرگشاده صادق زیباکلام به رئیس جمهور|۱۸ شهریور ۱۳۹۸ جناب حجت‌الاسلام آقای دکتر حسن روحانی ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران شیدالله ارکانه با سلام و تحیات و عرض تسلیت ایام سوگواری سرور و سالار شهیدان، یقیناً از احکام سنگین و باورنکردنی فعالین کارگری مطلع هستید
️نامه سرگشاده صادق زیباکلام به رئیس جمهور|۱۸ شهریور ۱۳۹۸
جناب حجت‌الاسلام آقای دکتر حسن روحانی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران شیدالله ارکانه
با سلام و تحیات و عرض تسلیت ایام سوگواری سرور و سالار شهیدان،
یقیناً از احکام سنگین و باورنکردنی فعالین کارگری مطلع هستید. پیش‌تر هم احکام سنگین برای بانوان معترض به حجاب اجباری و خبرنگارانی که درتجمعات اعتراضی کارگران شرکت داشتند صادرشده بود.
آقای رئیس‌جمهور، سکوت جنابعالی در قبال این احکام به هیچ روی پذیرفتنی نیست. استناد کردن یا درست‌تر گفته باشیم پنهان شدن پشت گزاره «مستقل بودن قوه قضاییه» بهانه‌ای بیش نیست به‌منظور شانه خالی کردن در قبال مسئولیت‌هایتان. جنابعالی نیک می‌دانید استقلال قوه قضاییه در ایران طنزتلخی بیش نیست. احکام اخیر و بانوان معترض حجاب به‌مثابه «آفتاب آمد دلیل آفتاب» مبین عدم استقلال قوه قضائیه بالأخص دادگاه‌های انقلاب و برخی قضات آن می‌باشند.
جناب ظریف هم همچون جنابعالی هرگاه که در مواجهه با رسانه‌های بین‌المللی با پرسش نقض فاحش حقوق بشر روبرو می‌شوند با پنهان شدن پشت واژه «مستقل بودن دستگاه قضا در ایران» از دادن پاسخ طفره می‌روند.
آقای رئیس‌جمهور، مسئولیت شما دراعتراض به احکام متهمین سیاسی به‌واسطه جایگاهی که قانون اساسی برای رئیس‌جمهور قائل شده بیش ازهر مقام دیگری است. اصل یکصدوسیزدهم قانون اساسی، یعنی نخستین اصلی که وظایف و مسئولیت‌های رئیس‌جمهور را تعریف می‌کند اشعارمی دارد «پس از مقام رهبری، رئیس‌جمهور دومین مقام رسمی کشور است.» همان اصل، نخستین و مهم‌ترین مسئولیت رئیس‌جمهور را «اجرای قانون اساسی» تعریف می‌کند.
آیا معنای مسئولیت اجرای قانون اساسی آن است که در برابر چشمان شما فعالین کارگری، زنان، معلمین، خبرنگاران، نویسندگان وسایرمتهمین سیاسی به حبس‌های باورنکردنی محکوم شوندوجنابعالی به بهانه «مستقل بودن قوه قضائیه» بروی خودتان نیاورید؟
آقای روحانی، به‌عنوان یک حقوقدان به ۲۴ میلیونی که به شما رأی دادند پاسخ دهید که درکجای قانون اساسی جرم‌هایی به نام «تبلیغ علیه نظام»، «تشویش اذهان عمومی»، «نشر اکاذیب»، «اقدام علیه امنیت ملی» و سایر اتهامات «من‌درآوردی» تعریف‌شده؟ به‌عنوان یک حقوقدان، در کدام نظام مبتنی بردمکراسی جرمی به نام «تبلیغ علیه نظام یا تشویش اذهان عمومی» اساساً تعریف‌شده؟ آیا این «جرم» ها ابزاری در دست حکومت نیستند تا منتقدین و معترضینش را با «پوشش قانونی» ساکت نماید؟
ایام به کام باد
صادق زیباکلام
عاشورای ۱۴۴۱
https://www.instagram.com/p/B2MoRR2B9bE/?igshid=1tipdqhfcgj2w
by via لینکستان | لینک‌های جذاب!
جناب حجت‌الاسلام آقای دکتر حسن روحانی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران شیدالله ارکانه
با سلام و تحیات و عرض تسلیت ایام سوگواری سرور و سالار شهیدان،
یقیناً از احکام سنگین و باورنکردنی فعالین کارگری مطلع هستید. پیش‌تر هم احکام سنگین برای بانوان معترض به حجاب اجباری و خبرنگارانی که درتجمعات اعتراضی کارگران شرکت داشتند صادرشده بود.
آقای رئیس‌جمهور، سکوت جنابعالی در قبال این احکام به هیچ روی پذیرفتنی نیست. استناد کردن یا درست‌تر گفته باشیم پنهان شدن پشت گزاره «مستقل بودن قوه قضاییه» بهانه‌ای بیش نیست به‌منظور شانه خالی کردن در قبال مسئولیت‌هایتان. جنابعالی نیک می‌دانید استقلال قوه قضاییه در ایران طنزتلخی بیش نیست. احکام اخیر و بانوان معترض حجاب به‌مثابه «آفتاب آمد دلیل آفتاب» مبین عدم استقلال قوه قضائیه بالأخص دادگاه‌های انقلاب و برخی قضات آن می‌باشند.
جناب ظریف هم همچون جنابعالی هرگاه که در مواجهه با رسانه‌های بین‌المللی با پرسش نقض فاحش حقوق بشر روبرو می‌شوند با پنهان شدن پشت واژه «مستقل بودن دستگاه قضا در ایران» از دادن پاسخ طفره می‌روند.
آقای رئیس‌جمهور، مسئولیت شما دراعتراض به احکام متهمین سیاسی به‌واسطه جایگاهی که قانون اساسی برای رئیس‌جمهور قائل شده بیش ازهر مقام دیگری است. اصل یکصدوسیزدهم قانون اساسی، یعنی نخستین اصلی که وظایف و مسئولیت‌های رئیس‌جمهور را تعریف می‌کند اشعارمی دارد «پس از مقام رهبری، رئیس‌جمهور دومین مقام رسمی کشور است.» همان اصل، نخستین و مهم‌ترین مسئولیت رئیس‌جمهور را «اجرای قانون اساسی» تعریف می‌کند.
آیا معنای مسئولیت اجرای قانون اساسی آن است که در برابر چشمان شما فعالین کارگری، زنان، معلمین، خبرنگاران، نویسندگان وسایرمتهمین سیاسی به حبس‌های باورنکردنی محکوم شوندوجنابعالی به بهانه «مستقل بودن قوه قضائیه» بروی خودتان نیاورید؟
آقای روحانی، به‌عنوان یک حقوقدان به ۲۴ میلیونی که به شما رأی دادند پاسخ دهید که درکجای قانون اساسی جرم‌هایی به نام «تبلیغ علیه نظام»، «تشویش اذهان عمومی»، «نشر اکاذیب»، «اقدام علیه امنیت ملی» و سایر اتهامات «من‌درآوردی» تعریف‌شده؟ به‌عنوان یک حقوقدان، در کدام نظام مبتنی بردمکراسی جرمی به نام «تبلیغ علیه نظام یا تشویش اذهان عمومی» اساساً تعریف‌شده؟ آیا این «جرم» ها ابزاری در دست حکومت نیستند تا منتقدین و معترضینش را با «پوشش قانونی» ساکت نماید؟
ایام به کام باد
صادق زیباکلام
عاشورای ۱۴۴۱
https://www.instagram.com/p/B2MoRR2B9bE/?igshid=1tipdqhfcgj2w
by via لینکستان | لینک‌های جذاب!
نظرات
ارسال یک نظر