همینکه شما این سطور را میخوانید، حتما احساس مشابهی با نگارندهاش را تجربه میکنید: احساس گروگانی که به تازگی آزاد شده و هنوز از ضربهای ناگهانی گیج و منگ است. عجیبتر آنکه حس کنید با ۸۰ میلیون گروگان دیگر در این گروکشی تاریخی همبند بودهاید!
هیچ اهمیتی ندارد که بهانهاش چه بود. مضحکتر از آن، گشتن به دنبال تصمیمگیرندگان است. عناصری که سالهاست بازی موش و گربه راه میاندازند و هریک گناه را به گردن دیگری میاندازند تا در عمل مردم را سردرگم کرده و از زیر بار مسوولیتی که همگیشان با هم در آن سهیم هستند شانه خالی کنند. مهم اما، به نظرم آن عریانی بیپیرایه حقیقتی بود که سالها گویی میدانستیم و باور نمیکردیم، یا میدانستیم اما تلاش میکردیم از زیر بار سنگینی و تلخیاش فرار کنیم، اما این بار به سادهترین و واضحترین شکل پیش چشمانمان مجسم شد: «حقیقت یک کشور اشغال شده و ملتی که به گروگان گرفته شده است»!
شاید بسیاری قطع یک هفتهای اینترنت را به عنوان...
با ۶ امتیاز و ۰ نظر فرستاده شده در بالاچه جامعه و سیاست روز ایران
لینک مستقیم
* This article was originally published here
با ۶ امتیاز و ۰ نظر فرستاده شده در بالاچه جامعه و سیاست روز ایران
لینک مستقیم
* This article was originally published here
نظرات
ارسال یک نظر