️دمکراسی در افغانستان پیشرفته‌تر از ایران است| ۱۰ بهمن۱۳۹۸ تمسخر آقای روحانی درقبال «انتخابات الکترونیک درافغانستان» بیش ازآنکه درپی تمسخر آن کشور باشد، ناشی از تصور باطلی است که بسیاری از ایرانیان از جمله رئیس جمهورمان درمورد آن کشور دارند مبنی براینکه افغانستان کشوری عقب مانده است
️دمکراسی در افغانستان پیشرفته‌تر از ایران است| ۱۰ بهمن۱۳۹۸
تمسخر آقای روحانی درقبال «انتخابات الکترونیک درافغانستان» بیش ازآنکه درپی تمسخر آن کشور باشد، ناشی از تصور باطلی است که بسیاری از ایرانیان از جمله رئیس جمهورمان درمورد آن کشور دارند مبنی براینکه افغانستان کشوری عقب مانده است.
این تصور خطا ناشی از پناهندگی میلیون‌ها افغانستانی درایران واشتغالشان به‌کارهای یدی می‌باشد. آوارگی میلیون‌ها افغانستانی درخارج ازکشورشان بیش از آنکه ناشی ازعقب‌ماندگی کشورشان باشد محصول ناامنی، جنگ‌های داخلی و صد البته حضورِ طالبان است. البته درافغانستان به واسطه چهل سال جنگ و ویرانی بسیاری از زیرساخت‌های توسعه همچون، صنایع مدرن، نیروگاه‌ها، حمل و نقل، راه آهن و این دست اقدامات صورت نگرفته. ازاین بابت‌ها ایران از افغانستان بسیارجلوتر است. ضمن آنکه ما بیش از یکصد سال هم هست که از درامد سرشراری بنام نفت وگاز برخورداربوده‌ایم که آنها یک سنت آن را هم نداشته‌اند.
اما جان کلام که نه رئیس جمهورمان ونه بسیاری ازهموطنانمان ازآن خبردارند آنست که از نظرتوسعه سیاسی و اجتماعی، افغانستان بسیار از ایران پیشرفته‌تر است. زنان، بعنوان مثال، درافغانستان از نظر سیاسی و اجتماعی وضعیت بهتری از زنان درایران دارند؛ دست کم درمناطقی که زیر نظر حکومتِ مرکزی است. درافغانستان یک دوجین رادیو و تلویزیون غیرحکومتی و خصوصی وجود دارد که یکی ازآنها هم درایران وجود ندارد. آزادی بیان، آزادی مطبوعات، آزادی احزاب و تشکلهای سیاسی و مدنی مستقل ازحکومت، امکان انتقاد ازحکومت ومخالفت با آن ومفاهیمی ازاین دست قابل مقایسه با ایران نیست. انتخابات درافغانستان بمراتب آزادتر از انتخابات در ایران است. درافغانستان نهادی بنام شورای نگهبان و نظارت استصوابی ،جلوی شرکت منتقدین حکومت درانتخابات را نمی گیرد.درست است که در انتخابات اخیرشان درحدود پانرده درصد رای دادند، اما مشارکت پایین درنتیجه نبود امنیت، تهدیدات جدی طالبان، اختلافات قومی، قبیلگی و محلی بود تا عدم تمایل مردم برای شرکت درانتخابات.
هیچکس ادعا نمیکند که دمکراسی درافغانستان حتی درمناطقی که زیرنظرحکومت مرکزی است بی عیب ونقص است.اما درمقایسه با ایران، افغانستان می‌تواند سرش را خیلی بالاتر بگیرد چون نه کسی باتهام «تبلیغ علیه نظام»یا «تشویش اذهان عمومی»درآن کشور در زندان بسرمی‌برد، نه روزنامه‌ای باین اتهامات بسته شده، ونه حکومتشان آنگونه که با معترضین آبانماه درایران برخورد شد، با معترضینش برخورد میکند.
https://www.instagram.com/p/B7-s9lHJjOd/?igshid=1hyufmb5ceujk
by via لینکستان | لینک‌های جذاب!
تمسخر آقای روحانی درقبال «انتخابات الکترونیک درافغانستان» بیش ازآنکه درپی تمسخر آن کشور باشد، ناشی از تصور باطلی است که بسیاری از ایرانیان از جمله رئیس جمهورمان درمورد آن کشور دارند مبنی براینکه افغانستان کشوری عقب مانده است.
این تصور خطا ناشی از پناهندگی میلیون‌ها افغانستانی درایران واشتغالشان به‌کارهای یدی می‌باشد. آوارگی میلیون‌ها افغانستانی درخارج ازکشورشان بیش از آنکه ناشی ازعقب‌ماندگی کشورشان باشد محصول ناامنی، جنگ‌های داخلی و صد البته حضورِ طالبان است. البته درافغانستان به واسطه چهل سال جنگ و ویرانی بسیاری از زیرساخت‌های توسعه همچون، صنایع مدرن، نیروگاه‌ها، حمل و نقل، راه آهن و این دست اقدامات صورت نگرفته. ازاین بابت‌ها ایران از افغانستان بسیارجلوتر است. ضمن آنکه ما بیش از یکصد سال هم هست که از درامد سرشراری بنام نفت وگاز برخورداربوده‌ایم که آنها یک سنت آن را هم نداشته‌اند.
اما جان کلام که نه رئیس جمهورمان ونه بسیاری ازهموطنانمان ازآن خبردارند آنست که از نظرتوسعه سیاسی و اجتماعی، افغانستان بسیار از ایران پیشرفته‌تر است. زنان، بعنوان مثال، درافغانستان از نظر سیاسی و اجتماعی وضعیت بهتری از زنان درایران دارند؛ دست کم درمناطقی که زیر نظر حکومتِ مرکزی است. درافغانستان یک دوجین رادیو و تلویزیون غیرحکومتی و خصوصی وجود دارد که یکی ازآنها هم درایران وجود ندارد. آزادی بیان، آزادی مطبوعات، آزادی احزاب و تشکلهای سیاسی و مدنی مستقل ازحکومت، امکان انتقاد ازحکومت ومخالفت با آن ومفاهیمی ازاین دست قابل مقایسه با ایران نیست. انتخابات درافغانستان بمراتب آزادتر از انتخابات در ایران است. درافغانستان نهادی بنام شورای نگهبان و نظارت استصوابی ،جلوی شرکت منتقدین حکومت درانتخابات را نمی گیرد.درست است که در انتخابات اخیرشان درحدود پانرده درصد رای دادند، اما مشارکت پایین درنتیجه نبود امنیت، تهدیدات جدی طالبان، اختلافات قومی، قبیلگی و محلی بود تا عدم تمایل مردم برای شرکت درانتخابات.
هیچکس ادعا نمیکند که دمکراسی درافغانستان حتی درمناطقی که زیرنظرحکومت مرکزی است بی عیب ونقص است.اما درمقایسه با ایران، افغانستان می‌تواند سرش را خیلی بالاتر بگیرد چون نه کسی باتهام «تبلیغ علیه نظام»یا «تشویش اذهان عمومی»درآن کشور در زندان بسرمی‌برد، نه روزنامه‌ای باین اتهامات بسته شده، ونه حکومتشان آنگونه که با معترضین آبانماه درایران برخورد شد، با معترضینش برخورد میکند.
https://www.instagram.com/p/B7-s9lHJjOd/?igshid=1hyufmb5ceujk
by via لینکستان | لینک‌های جذاب!
نظرات
ارسال یک نظر