اخراج تهرانیها از منطقه «تهرانینشین»
امیر هاشمی مقدم
کلیپهایی در شبکههای اجتماعی دست به دست میشود که در آنها، ماموران نیروی انتظامی به همراه فیلمبردار و... به سراغ ویلاهای غیربومینشین کلاردشت رفته و به آنها هشدار میدهند که چون بومی نیستند و برای «خوشگذرانی» آمدهاند، باید تا دو ساعت آینده منطقه را ترک کرده و به شهر خودشان بروند. در این باره چند نکته را باید یادآوری کرد.
1- وقتی بدون بررسی پیامدهای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی، برای منافع شخصی افراد –بهویژه زمینداران بزرگ، هر منطقهای که کمی سرسبز یا حتی کویری بوده را «منطقه توریستی» نام مینهند، چنین پیامدهایی طبیعی است.
2- شوربختانه عدهای سودجو در مازندران، بهویژه مناطقی همچون نور، چمستان، کلاردشت و...، در تبلیغاتشان برای فروش زمین و ویلا، با ذکر عنوانهایی همچون «منطقه تهرانینشین»، به جز توهین تلویحی به بومیان منطقه و لزوم فاصله گرفتن گردشگران از ایشان، این تمایز اجتماعی-فرهنگی را بهصورت تمایز جغرافیایی (تهرانینشین در برابر بومینشین) نیز در آوردند.
3- اکنون همان کسانی که تلاش داشتند با چنین تمایزگذاریهایی، بهای زمین و خانه را در منطقهشان بالاتر برده و به سود بیشتری دست یابند، تغییر چهره داده و هویج «تهرانینشین» را به چماق «غیربومی خوشگذران» تبدیل کرده و خواهان اخراج آنها از خانههایی هستند که گاه تا چند برابر بهای واقعی منطقه، خریداری کردهاند. گاهی در این میان، رد پای مسئولین (همچون اعضای بنگاهی شورای شهر) که خود جزو زمینداران هستند، پر رنگ است؛ چه در توریستی اعلام کردن منطقه و باز کردن پای غیربومیها در گذشته، و چه در برخوردهای کنونی با همان خریداران غیربومی.
4- بسیاری از این مناطق «تهرانینشین» آشکارا با تجاوز به حریم جنگلها و منابع طبیعی یا تغییر کاربری غیرقانونی بافت کشاورزی شکل گرفته است. در 20 سال گذشته که این موج شدت بسیار مخربی گرفت، مسئولین در برابر آن سکوت کرده یا واکنش مناسب نشان نداده بودند. این پدیده سکوت مسئولین در برابر رفتارهای مخرب شهروندان، عموما در شرایطی صورت میگیرد که خود مسئولین هم دستی در آن داشته باشند (به جز شهرکهای ساحلی بسیار زیادی که نهادهای دولتی در حریم دریای کاسپین/خزر ساختهاند، یک نمونه آشکار از تجاوز مسئولین به حریم جنگل برای منافع شخصیشان، تراشیدن صدها هکتار از جنگلهای ورسک سوادکوه و تبدیل آن به شهرک خانوادگی «اجت» بود که نه تنها مسئولین چشم بر آن بستند، بلکه با منتقدین نیز برخورد کردند).
5- همان قاعده یادشده در بالا، در بحث قرنطینه هم خود را نشان داد. مسئولین که با کوتاهی خود در پذیرش شیوع کرونا در ایران در بهمن ماه و سپس قرنطینه نکردن شهر قم تلاش داشتند شرایط را عادی نشان دهند، طبیعتا زبانشان برای قرنطینه کردن به موقع دیگر شهرها نیز کوتاه شد. اما بالاخره شیوع کرونا آنچنان بالا گرفت که مسئولین مجبور شدند هم پیاز را بخورند، هم شلاق را و هم جریمه را بپردازند. در بحث کلاردشت بهطور خاص و استانهای شمالی –و حتی دیگر استانها- به طور کل، اگر مسئولین به موقع عمل کرده و با قرنطینه کردن شهرها و استانها، راهها را نیز میبستند، چنین مشکلاتی پیش نمیآمد. تا آنجا که در بسیاری از شهرها و حتی روستاها و در نبود قدرت تصمیمگیری و اجرایی درست مسئولین، مردم و جوانان اقدام به بستن راهها و شوربختانه گاه درگیری با مسافران و آسیب زدن به خودروهای غیربومی برآمدند. در کلاردشت نیز شرایط مشابه بود. ابتدا جوانان نسبت به حضور گسترده غیربومیها واکنش نشان داده و با یادآوری امکانات پایین بیمارستان شهرشان، به مسئولین فشار وارد آوردند. سپس مسئولین خیلی دیرهنگام و البته به شکلی غیرمنطقی وارد عمل شدند.
6- با همه اینها، هیچ قانون یا عقل سلیمی (حتی در شرایط خاص قرنطینه) به ماموران اجازه نمیدهد افراد را با توجه به دوگانه بومی-غیربومی از خانههایشان بیرون کنند. آنچه مایه شیوع بیشتر کرونا میشود، ارتباطات اجتماعی-فیزیکی مردمان است. بنابراین باید خیلی پیش از اینها از جابجایی مردم (و حضور غیربومیان) پیشگیری میشد. اکنون که مستقر شدهاند (برخی از غیربومیان بیش از یک ماه است در مازندران به سر میبرند) بیرون کردن آنها یعنی تسهیل شیوع هرچه بیشتر کرونا.
پینوشت: فیلم مراجعه مامورین به ویلاهای غیربومی را بازنشر نمیکنم. شوربختانه نیروی انتظامی، صدا و سیما و بسیاری از نهادهای دولتی دیگر، در بسیاری موارد و بدون کمترین احترامی به حقوق شهروندان، از آنان فیلمبرداری کرده و سپس با تقطیع، آنرا به شکلی به نمایش میگذارند که شهروندان بیآنکه قدرت دفاع از خود داشته باشند، مقصر یا مجرم جلوه داده شوند. در حالیکه حتی پخش تصویر مجرمان خطرناک و فراری نیز، تنها با دستور دادستانی مجاز است.
اگر این یادداشت را میپسندید، برای دیگران نیز بفرستید.
@moghaddames
by via لینکستان | لینکهای جذاب!
نظرات
ارسال یک نظر