کِش خودت را پيدا کن محمد فاضلي – عضو هيئت علمي دانشگاه شهيد بهشتي اين روزها که از صبح تا عصر و رسيدن به منزل براي چندين ساعت متوالي از ماسک استفاده مي‌کنم، يک نکته برايم جالب شده است: « تداوم اثر کِش»
کِش خودت را پيدا کن
محمد فاضلي – عضو هيئت علمي دانشگاه شهيد بهشتي
اين روزها که از صبح تا عصر و رسيدن به منزل براي چندين ساعت متوالي از ماسک استفاده مي‌کنم، يک نکته برايم جالب شده است: « تداوم اثر کِش». شايد شما هم اين را تجربه کرده‌ايد.
کِش ماسک جراحي معمولي، خيلي ضعيف و نحيف است و صبح که براي حفاظت در مقابل ويروس کرونا ماسک را مي‌پوشم، هيچ فشاري از اين کش بر گوشم احساس نمي‌کنم. اثر کِش به تدريج در طول روز مشخص مي‌شود و عصر که مي‌شود ديگر بخشي از گوش که زير کِش قرار گرفته است درد مي‌گيرد. درد هنگام غروب غيرقابل تحمل مي‌شود. «تداوم اثر کِش» هر قدر هم که فشارش ضعيف باشد بالاخره به نقطه دردناک مي‌رسد.
فکر مي‌کنم « تداوم اثر کش» خيلي مهم‌تر از درد لاله گوش بر اثر پوشيدن ماسک در ايام شيوع بيماري کرونا باشد. زندگي شخصي، سازمان و کشور نيز همين گونه تحت تأثير «اثر کِش» - اثر فشار ضعيف مداوم - قرار مي‌گيرند و لحظه‌اي فرامي‌رسد که درد و بعد غيرقابل تحمل شدن آن از راه مي‌رسد.
تداوم اثر کِش در سطح فردي، نتيجه انباشتن، حل نکردن و دور نساختن مشکلات، کينه‌ها، خاطرات ناخوشايند، سوءتفاهم‌ها و کارهاي کوچک انجام‌نشده است که هر کدام عين کنه به يک جايي از روح آدم مي‌چسبند يا بر ذهن فشار مي‌آورند. يک روز بالاخره اين‌ها به بروز مسأله‌اي بزرگ و حل‌نشدني يا بحراني عميق منجر مي‌شوند.
تداوم اثر کش در سطح سازمان هم نتيجه اصلاح نکردن سازوکارهاي ريز ريزي است که هر کدام عين موريانه يا آفت، زدگي و کرم‌خوردگي در عملکرد سازمان ايجاد مي‌کنند. آن‌چه ابتدا کوچک بود بعد از مدتي تمام عملکرد سازمان را تحت فشار قرار مي‌دهد.
تداوم اثر کش در سطح کشورداري بيش از همه اثرگذار است. آن مسأله کوچکي که در ابتدا با هزينه‌اي اندک، برخوردي قاطع، پذيرش مسئوليت اشتباه، عذرخواهي، رفع يک مانع قانوني، تن دادن به يک نوآوري کوچک يا بازگشتن از يک قدم اوليه قابل رفع بود، اگر باقي بماند و حل نشود، بالاخره به نقطه دردناک مي‌رسد.
يک نکته عميق‌تر هم هست. بسياري از کش‌هاي ضعيفي که ابتدا براي نگه داشتن يک ماسک (وسيله‌اي که براي دور بودن از خطر ضروري است) پشت گوش زندگي شخصي، سازماني و حکمراني بسته مي‌شوند؛ ممکن است به تدريج بلاي جان شوند و صاحب ماسک را به نقطه غيرقابل تحمل برسانند.
هر فرد، سازمان يا نظام حکمراني بايد در احوالات خودش به دنبال کش‌هاي ضعيفي بگردد که به پشت گوش زندگي‌اش فشار مي‌آورند. کش‌ها هر قدر بيشتر بمانند، دردناک‌تر مي‌شوند. بخش زيادي از دردناک، غمناک و بي‌انگيزه شدن آدم‌ها در زندگي شخصي، سازماني و اجتماعي محصول همين کش‌هاست.
شايد بتوان براي بهبود وضعيت هر شخص، مدير يا حکمراني به او توصيه کرد «کِش خودت را پيدا کن».
https://www.instagram.com/p/B_hIFcBJU2N/?igshid=scek84ykfgdl
(اگر مي‌پسنديد به اشتراک بگذاريد.)
@fazeli_mohammad
by via لینکستان | لینک‌های جذاب!
محمد فاضلي – عضو هيئت علمي دانشگاه شهيد بهشتي
اين روزها که از صبح تا عصر و رسيدن به منزل براي چندين ساعت متوالي از ماسک استفاده مي‌کنم، يک نکته برايم جالب شده است: « تداوم اثر کِش». شايد شما هم اين را تجربه کرده‌ايد.
کِش ماسک جراحي معمولي، خيلي ضعيف و نحيف است و صبح که براي حفاظت در مقابل ويروس کرونا ماسک را مي‌پوشم، هيچ فشاري از اين کش بر گوشم احساس نمي‌کنم. اثر کِش به تدريج در طول روز مشخص مي‌شود و عصر که مي‌شود ديگر بخشي از گوش که زير کِش قرار گرفته است درد مي‌گيرد. درد هنگام غروب غيرقابل تحمل مي‌شود. «تداوم اثر کِش» هر قدر هم که فشارش ضعيف باشد بالاخره به نقطه دردناک مي‌رسد.
فکر مي‌کنم « تداوم اثر کش» خيلي مهم‌تر از درد لاله گوش بر اثر پوشيدن ماسک در ايام شيوع بيماري کرونا باشد. زندگي شخصي، سازمان و کشور نيز همين گونه تحت تأثير «اثر کِش» - اثر فشار ضعيف مداوم - قرار مي‌گيرند و لحظه‌اي فرامي‌رسد که درد و بعد غيرقابل تحمل شدن آن از راه مي‌رسد.
تداوم اثر کِش در سطح فردي، نتيجه انباشتن، حل نکردن و دور نساختن مشکلات، کينه‌ها، خاطرات ناخوشايند، سوءتفاهم‌ها و کارهاي کوچک انجام‌نشده است که هر کدام عين کنه به يک جايي از روح آدم مي‌چسبند يا بر ذهن فشار مي‌آورند. يک روز بالاخره اين‌ها به بروز مسأله‌اي بزرگ و حل‌نشدني يا بحراني عميق منجر مي‌شوند.
تداوم اثر کش در سطح سازمان هم نتيجه اصلاح نکردن سازوکارهاي ريز ريزي است که هر کدام عين موريانه يا آفت، زدگي و کرم‌خوردگي در عملکرد سازمان ايجاد مي‌کنند. آن‌چه ابتدا کوچک بود بعد از مدتي تمام عملکرد سازمان را تحت فشار قرار مي‌دهد.
تداوم اثر کش در سطح کشورداري بيش از همه اثرگذار است. آن مسأله کوچکي که در ابتدا با هزينه‌اي اندک، برخوردي قاطع، پذيرش مسئوليت اشتباه، عذرخواهي، رفع يک مانع قانوني، تن دادن به يک نوآوري کوچک يا بازگشتن از يک قدم اوليه قابل رفع بود، اگر باقي بماند و حل نشود، بالاخره به نقطه دردناک مي‌رسد.
يک نکته عميق‌تر هم هست. بسياري از کش‌هاي ضعيفي که ابتدا براي نگه داشتن يک ماسک (وسيله‌اي که براي دور بودن از خطر ضروري است) پشت گوش زندگي شخصي، سازماني و حکمراني بسته مي‌شوند؛ ممکن است به تدريج بلاي جان شوند و صاحب ماسک را به نقطه غيرقابل تحمل برسانند.
هر فرد، سازمان يا نظام حکمراني بايد در احوالات خودش به دنبال کش‌هاي ضعيفي بگردد که به پشت گوش زندگي‌اش فشار مي‌آورند. کش‌ها هر قدر بيشتر بمانند، دردناک‌تر مي‌شوند. بخش زيادي از دردناک، غمناک و بي‌انگيزه شدن آدم‌ها در زندگي شخصي، سازماني و اجتماعي محصول همين کش‌هاست.
شايد بتوان براي بهبود وضعيت هر شخص، مدير يا حکمراني به او توصيه کرد «کِش خودت را پيدا کن».
https://www.instagram.com/p/B_hIFcBJU2N/?igshid=scek84ykfgdl
(اگر مي‌پسنديد به اشتراک بگذاريد.)
@fazeli_mohammad
by via لینکستان | لینک‌های جذاب!
نظرات
ارسال یک نظر