ﺧﻮﺩﮐﺸﯽ ﺩﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺯﻧﺎﻥ ﻣﻤﺴﻨﯽ ﺩﺭ ﻗﻠﻌﻪ ﮔﻼﺏ

ﺧﻮﺩﮐﺸﯽ ﺩﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺯﻧﺎﻥ ﻣﻤﺴﻨﯽ ﺩﺭ ﻗﻠﻌﻪ ﮔﻼﺏ ﺗﺮﺍﮊﺩﯼ غمباری بود که ﺣﺪﻭﺩ ﺩﻭﯾﺴﺖ ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺤﻤﺪﺷﺎﻩ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ. در این ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻤﺴﻨﯽ ﻓﺮﺩﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻭﻟﯽ ﺧﺎﻥ که ﻣﺮﺩﯼ ﺯﺭﻧﮓ، ﻣﺘﻬﻮﺭ ﻭ ﺑﺎﻫﻮﺵ و مردم دار ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻭ ﻃﺎﯾﻔﻪ ﺑﮑﺶ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ بود به همین علت حکومت قاجار از زیادی قدرت ولی خان و طایفه بکش بیمناک شده و درصدد حمله و کشتن آنان بر می خیزد. ﻭﻟﯽ ﺧﺎﻥ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﻗﺸﻮﻥ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﮔﺮ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺑﻪ ﺍﺭﺗﻔﺎﻋﺎﺕ ﺩﮊ ﺗﺴﺨﯿﺮﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﻗﻠﻌﻪ ﺳﻔﯿﺪ ﺭﻓﺘﻪ و دستور میدهد تمام راههای ورودی به قلعه بسته شود ﻗﺸﻮﻥ ﺩﻭﻟﺘﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺤﮑﺎﻣﺎﺕ ﻗﻠﻌﻪ ﻭ ﺑﺎ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻫﺎﯼ ﻗﺒﻠﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮﭖ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﻧﺪ ﻭﻟﯽ ﺧﺎﻥ ﭼﻮﻥ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺮﺏ ﺗﻮﭖ ﺗﻮﺍﻥ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻭ ﺍﻃﺮﺍﻓﯿﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻫﺎﯼ ﻗﻠﻌﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﻩ و ﺭﺍﻩ ﻣﺎﻫﻮﺭ ﻣﯿﻼﺗﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﯿﺶ ﻣﯽ ﮔﯿﺮد. ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ قاجار ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﻌﻘﯿﺐ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﺧﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﺎﻫﻮﺭ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﮔﺮﻭﻫﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﺩختران بوده اند به ﻫﻤﺮﺍﻩ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﭘﺴﺮﺍﻧﺶ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﻗﻠﻌﻪ ﮔﻼﺏ ﻣﺎﻫﻮﺭ ﮐﻪ ﺩﮊﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﺤﮑﻢ ﻭ ﻣﺸﺮﻑ ﺑﻪ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﺯﻫﺮﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺭﺋﯿﺲ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺧﻮﺍﺟﻪ ﺣﺴﯿﻦ ﻗﻠﻌﻪ ﮔﻼﺑﯽ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﻭﻟﯽ ﺧﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺪ ﻭ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﺎ ﮔﺮﻭﻫﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩﺵ ﺭﺍﻫﯽ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﺯ ﻣﺎﻫﻮﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ به خواجه حسین ﻧﺒﻮﺩ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺪﺍ ﻧﻤﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﺎ ﭘﺎﯼ ﺟﺎﻥ ﺍﺯ ﺷﺮﻑ ﻭ ﻧﺎﻣﻮﺱ ﺧﻮﺩ ﺩﻓﺎﻉ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺑﺎﻗﺮ ﭘﺴﺮ ﻭﻟﯽ ﺧﺎﻥ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﺭﺍﻫﯽ ﻗﻠﻌﻪ ﮔﻼﺏ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ، ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎﻥ ﻗﻠﻌﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﮔﺮﺩﻧﺪ ﺟﻤﻊ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺑﻪ ﻗﻠﻌﻪ ﮔﻼﺏ ﻣﯽ ﺭﺳﻨﺪ ﺧﻮﺍﺟﻪ ﺣﺴﯿﻦ ﻗﻠﻌﻪ ﺭﺍ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ قاجار ﺑﺎ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﻗﻠﻌﻪ ﺭﺍ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﻣﯽ ﻧﻤﺎیند. آنان ﺗﺎ ﭘﺎﯼ ﺟﺎﻥ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺩﻓﺎﻉ ﮐﺮﺩﻩ ﻭﻟﯽ ﻣﻬﻤﺎﺕ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺭﺍﻫﯽ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻧﻤﺎند.ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﭼﻨﮕﺎﻝ ﺑﯽ ﺭﺣﻢ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺩﺷﻤﻦ و تجاوز به آنان به صورت دسته های دو نفری گیسوان خود را بهم می بندند و از ﻗﻠﻌﻪ که ﺑﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﺯﻫﺮﻩ ﮐﻪ ﺩﺭﺍﯾﻦ ﻓﺼﻞ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻭ ﺳﻬﻤﮕﯿﻦ ﺗﺮﯾﻦ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﺭﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﻃﻮﻓﺎﻧﯽ ﺯﻫﺮﻩ کشته ﺷﺪﻧﺪ.ﺍﻫﺎﻟﯽ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﯼ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺍﺯ ﻫﯿﺎﻫﻮﯼ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﺎﺩﺭﺍﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻗﻠﻌﻪ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ پرﻭﺍﺯ ﮐﺒﻮﺗﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺍﻓﺴﻮﺱ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮑﺪﺍﻡ ﯾﺎﺭﺍﯼ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻥ ﺑﻪ ﺁﺑﻬﺎﯼ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺯﻫﺮﻩ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺟﺴﺎﺩ ﻣﻄﻬﺮ ﺁﻥ ﻋﺰﯾﺰﺍﻥ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ به خلیج فارس رفتند و هیچگاه پیدا نشدند. منبع: https://ift.tt/2TD66J4
با ۳ امتیاز و ۱ نظر فرستاده شده در بالاچه تاریخ ایران و جهان
لینک مستقیم
by golstar via CommaFeed - blogger