از فعالیتهای مهم نیکپی در شهرداری تهران میتوان به تدوین طرح جامع شهر تهران، ساخت بزرگراهها و پارکها، تصویب طرح جامع متروی تهران و شروع به ساخت آن، اخذ عوارض شهری، احداث پارکینگها، تعیین حریم شهر تهران و ایجاد کارخانه تبدیل زباله به کود اشاره کرد. از دهه هفتاد خورشیدی به بعد، برای حل مشکلات شهر تهران، بسیاری از طرحهایی که در دوران نیکپی برای نخستین بار تصویب و اجرا شده بودند، از جمله طرح جامع شهر تهران و متروی تهران، دوباره پیگیری شدند. غلامرضا نیکپی سیاستمدار و دولتمرد ایرانی دوران پهلوی بود. او از سال ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۶ به مدت هشت سال در سمت شهردار تهران اشتغال داشت. وی همچنین سناتور انتصابی، وزیر آبادانی و مسکن و معاون نخست وزیر بودهاست. او بعد از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۸ در تهران تیرباران شد. اما به چه جرمی؟ دادگاه او را به «کلاهبرداری، خیانت، قتل و غارتگری» متهم میکند. شهردار پیشین میپرسد: «کدام کلاهبرداری؟» رییس دادگاه میگوید: «مگر نگفتید در خیابانها چاله نداریم. پس اینهمه چاله چیست؟!» نیکپی میپرسد: « آیا احداث ۶۸ پارک، یک میلیون متر مربع آبادانی در جنوب تهران و ایجاد ۱۸ رشته شاهراه و ساخت ۳۰ پارکینگ و ۲۰ پل، خیانت است؟» اتهام دیگر نیکپی قتل بوده است. وی سپس میگوید: «من کی را کشتهام؟!» رئیس دادگاه میگوید: «مگر در جریان تخریب ۱۲۰ آلونک، یک نفر کشته نشد؟» نیکپی پاسخ میدهد: «آلونکها به دستور دولت تخریب شد و آن یک نفر هم در دعوا و به ضرب چاقو کشته شد.» رییس دادگاه سپس به مهره استعمار بودن نیک پی تاکید میکند و به او میگوید: «پیشنهاد اختصاص یک خط از حاشیۀ خیابانها برای اتوبوسها، پیشنهاد شرکت خارجی «سوفرتو» نبود؟ نیکپی پاسخ میدهد: «پیشنهاد خوبی بود و پذیرفتیم.» دادگاه میگوید: «هر پیشنهاد خارجی خوب است؟ چرا تذکر ندادید سوفرتو استعماری است؟» به علاوه، در دادگاه، طرح فرانسه برای ساخت مترو تهران نیز به عنوان بخشی از دلایل مهره استعمار بودن نیکپی اشاره میشود. سپس یکی از اتهامات اصلی نیکپی ترافیک تهران بوده است. دادگاه به او میگوید: «به عنوان دکتر در اقتصاد از لندن چرا به مردم هشدار ندادید علت مشکل ترافیک، مردم نیستند و چرا عوامل استعمار را مقصر ندانستید؟» نیکپی پاسخ میدهد: «مشکل سه بخش دارد. یکی زیادی اتوبوس است». رییس میگوید: «این همان روش بورژوازی است.» * در جلسهای دیگر بحث ترافیک بالا میگیرد و رئیس دادگاه میگوید: «انفجار ترافیک مردم را کلافه کرده، ناراحتیهای اعصاب و مرگ و میرها همه از سنگینی ترافیک است و شما مسؤول ترافیک بودید.»* نیکپی پاسخ میدهد: «مسؤولیت ترافیک با شهربانی بود و یک سال آخر با شهرداری پایتخت و قبول کردم چون قصدم خدمت به خلق بود.» رییس اما میگوید: «خدمت نبود، خلق را کُشتید! شما در ترافیک تهران، سیاست کلیتان در جهت تأمین منافع استعمار بوده است.» نیکپی در پاسخ میگوید: «بنده برای ترافیک تهران دوسال دیگر وقت میخواستم تا اولین خط مترو دایر شود و این بزرگراهها به یکدیگر وصل شود و بقیه پلهایی که در نظر بود زده شود. من نمیدانم دیگر چه کاری از من ساخته بود. کارشناسان بینالمللی اصلاح ترافیک را در بهبود اتوبوسرانی میدانند، در زدن پل میدانند، در ایجاد پارکینگ میدانند و در احداث بزرگراه میدانند.» او همچنین از شاهراه شاهنشاهی (بزرگراه مدرس) سخن میگوید و تاکید میکند: «اگر این شاهراه را بین خیابانهای پهلوی (ولیعصر کنونی) و کورش کبیر (جاده قدیم یا شریعتی) نکشیده بودیم رفتن به شمیران به جای نیم ساعت ۴ ساعت طول میکشید.» در ادامه، دادگاه اجرای این طرحها را بسیار دیر توصیف میکند، اما نیکپی پاسخ میدهد که از آغاز مسئولیت خود تلاش کرده که با راه حلهای مختلف، مشکل ترافیک را حل کند، مشکلی که نه مربوط به زمان حاضر، بلکه از نظر او برآمده از چند دهه قبل بوده است: « در سال ۱۳۲۰ که متفقین به ایران حمله کردند با هجوم جمعیت از روستا به شهرها و تهران و اتومبیلهایی که خریدند در آن زمان دولت وقت میبایستی فکری به حال ترافیک میکرد.» در نهایت رئیس دادگاه میگوید که مشکل ترافیک در زمان شهرداری نیکپی بوده است، در مقابل نیز نیک پی قبول نمیکند. منبع: ویکیپدیا (https://ift.tt/3ocYCtY)
با ۳ امتیاز و ۰ نظر فرستاده شده در بالاچه حافظه تاریخی
لینک مستقیم
by golstar via CommaFeed - blogger
با ۳ امتیاز و ۰ نظر فرستاده شده در بالاچه حافظه تاریخی
لینک مستقیم
by golstar via CommaFeed - blogger
نظرات
ارسال یک نظر