Forwarded From جامعه نو
#الف
🔹 بازنده‌رینگ، باخته‌شطرنج!
▫️شورای سردبیری: یک مقام ارشد عراقی ،هفته گذشته با گردنی افراشته اعلام کرد عراق قسط دیگری از غرامت ۵۱/۵ میلیارددلاری عراق به کویت را پرداخته و فقط کمتر از دومیلیارد دلار از این غرامت بابت تهاجم ۱۹۹۱ صدام به کویت باقی مانده است... اما پرونده آن تهاجم با پرداخت غرامت بسته نمیشود. حداقل در حافظه ما ، آن ماجرا به عنوان یکی از بلاهت‌های درس‌آموزمنطقه‌ای همیشه زنده خواهد ماند.
خلاصه داستانش این است که پس‌از پایان جنگ‌هشت ساله ایران و عراق که با کمک اعراب و از جمله کویت در مجموع با کامیابی روانی عراقی‌هاتمام شد، صدام به فکر گردن‌کلفتی برای اعراب و باج گیری از آنها افتاد. گفته شده که در ملاقاتی با گلاسپی سفیر آمریکا در عراق ، صدام به طریقی حس کرد حرف علنی جورج بوش و جیمز بیکر وزیرخارجه آمریکا دایر بر اینکه آمریکا در اختلافات عراق و کویت بیطرف است، به معنی موافقت آمریکا با زورگیری صدام در کویت است. بهانه صدام خط ناعادلانه مرزی ، ولزوم بخشیدن وامهای کویت به عراق(چون از کویت در برابر ایران دفاع کرده!) بود. ارتشی را که با پول کویت و عربستان تجهیز کرده بود به کویت فرستاد و در چشم به هم زدنی کشور برادر عرب را اشغال کرد.
اما ورق برگشت: اعراب جلویش در آمدند ، و معلوم شد آمریکاییها او را کیش داده‌اند تا بعدا در مقام نجات‌دهنده کویت ظاهر شوند. در آنچه به جنگ اول خلیج فارس موسوم شد، عراق و صدام را از موقعیت برتر به جایگاه شکننده‌ای بردند که دهه‌ای بعد باچیزی در حد تلنگر آن را از هم پاشیدند. مشتزن گردن کلفت اعراب را در شطرنجی حساب‌شده به گوشه رینگ کشیدند تا با ضربه ای برق‌آسا ناک‌اوتش کنند.
اما در این منطقه، فقط صدام نیست که باخته‌ی عرصه شطرنج و بازنده‌ی رینگ بوکس است. همین الان، حکومت اسلامی به عنوان متولی کشورما، ایران را در دوعرصه شطرنج و رینگ بوکس به نوعی از هماوردی کشانده است که در همان الگوی پیش‌گفته میگنجد: حس کاذبی از زوربازو، و دعوی ساده دلانه ای از توان دیپلماتیک و قدرت نرم... تصوری از خود با سیمای محمدعلی‌کلی و مغزچرچیل ! همه هزینه هایی که کشور درسالهای اخیر پرداخته از همین دو توهم حاصل آمده است.
در ایران رسم نیست درباره زوربازو وتوان نظامی"نسبی" کشورسخن بگوییم چون این فشار روانی وجود دارد که انگار روحیه ملی را تضعیف میکنیم و دعاوی حکومت را درباره قدرت "مطلق" بازدارنده‌کشور زیرعلامت سوال میبریم. اما به هر حال نمیتوانیم از این دفاع کنیم که قدرت نظامی و توان اقتصادی کشور نسبت به تعهداتی که برای آن میتراشیم کافی است. واقعا نمیتوان ادعاکردکشوری که نمیتواند خرید وفروش بین المللی کند، به درامدارزی خود دسترسی ومتحد تمام قدقدرتمندی داشته باشد ، قادر نیست نقشه منطقه عوض کند، آمالش را در یمن پیش ببرد، در سوریه تصمیم گیرنده باشد، در عراق نفوذ داشته باشد، با ترکیه رقابت کند، در افغانستان بی‌تاثیر نباشد، با دعاوی خرده‌کشورهای عرب برخورد کند، از پس توطئه‌های عربستان براید، حرفش درلبنان پیش برود، و برای اسرائیل فاتحه‌بخواند : اجرای مجموعه این دعاوی و وظایف ورود به رینگی است که درهر گوشه آن یکی ایستاده و از دوپینگ تسلیحاتی و دیپلماتیک هم برخورداراست ! آنکه ورود به این مسابقه راتشویق میکند شطرنج باز ماهری است که شما راساده و فاقدقدرت تحلیل موقعیت یافته است. میخورید: هم‌مشت، هم‌فریب!
🆔 @jameeno
🔺اینجا بیشتر بخوانید
Telegraph
بازنده‌رینگ، باخته‌شطرنج!
شورای سردبیری: یک مقام ارشد عراقی ،هفته گذشته با گردنی افراشته اعلام کرد عراق قسط دیگری از غرامت ۵۱/۵ میلیارددلاری عراق به کویت را پرداخته و فقط کمتر از دومیلیارد دلار از این غرامت بابت تهاجم ۱۹۹۱ صدام به کویت باقی مانده است... اما پرونده آن تهاجم با پرداخت…
نظرات
ارسال یک نظر