کاریکاتور است. آموزش و پرورش امروز کشور ما، یک کاریکاتور مضحک، خنده‌دار و تهوع‌آور است.

۱-از نرم‌افزار شاد چه بگوییم؟ پلتفرمی که نمی‌دانیم اسمش را چه بگذاریم. آیا یک پیام رسان است؟ آیا یک سوشیال مدیاست؟ آیا یک سوپر اپلیکیشن (چه اسم مضحکی) است؟ هر چه که هست، من معلم، در شاد سردرگم می‌شوم، خدا به داد دانش‌آموز برسد. ۲-از معلم‌ها چه بگوییم؟ امروز تمام معلم‌ها یک دغدغه مشترک دارند: تولید محتوای آموزشی! آیا موقع استخدام هر معلم، از او تست بازیگری، گویندگی، فیلمبرداری، تدوین، مونتاژ، انیمیشن و مهارت‌های نرم‌افزاری گرفته‌اید؟ و جهت ادغام تمام هنرهای ذکر شده که هر یک به تنهایی یک تخصص است و در نهایت تولید یک فیلم آموزشی با کیفیت از او تعهد به خدمت دارید؟ چه شد که همه امروز گمان می‌کنند معلم باید تمام این هنرها را داشته باشد؟ ۳-از دانش‌آموزها بگویم؟ دانش‌آموزی که کتاب درسی را تهیه کرده، علاوه بر آن باید الاغ سپید و کاج و قلم باشی را هم بخرد، هر روز سر در موبایل و تبلت کند و تا شب فیلم هنری معلم خود را تماشا کند و تکالیف را بنویسد و عکس تکالیف را در نرم‌افزار شاد! آپلود کند، ارسال نشود، به واتساپ برود و آنجا ارسال کند؟
با ۱ امتیاز و ۰ نظر فرستاده شده در بالاچه جامعه و سیاست روز ایران
لینک مستقیم

read more...