یز باید با آنها تقسیم کند. در این صورت راهی جز سرکوب امواج اعتراضات مردم باقی نخواهد ماند. تجربه چد ساله اخیر اما نشان داده که این امواج اعتراضی را سرآرام شدن نیست.
ریزش نیروهای سرکوب (و شنیده مهم بازداشت 71 بسیجی و سپاهی به خاطر تمرد از مافوق) نیزمشکلی افزوده برمشکلات قبلی سیاست سرکوب و تیرزدن به سینه مخالفان از مردم کوچه و خیابان و به خصوص اقشار فقیر و مستضعف است. سیاست سرکوب در خوزستان علیرغم همه هیاهویش اما بسیار محتاط تر از برخورد با اعتراضات آبان 98 بود. این را تعداد کشته شدگان نشان میدهد. هر چند حتی یک خون بر زمین ریخته شده نیز خود جنایت است
حال سناریوی دیگری را در نظر بگیریم و فرض را بر این بگذاریم که مذاکرات برجام تنها در همان سطح هسته ای به سرانجام برسد (که این البته در طرف آمریکایی نیز با دشواریهای داخلی مواجه است چرا که آمریکا می پذیرد از بخشی از فشارهای تحریم ها در ازای بازگشت ایران به مفاد برجام بکاهد)؛ خروجی این توافق چه خواهد بود؟ به احتمال زیاد ایجاد قید و بندهایی برای دستیابی ج.ا به درآمدهایش از فروش نفت و نحوه هزینه کردن آن تا سهمی به نیروهای نیابتی نرسد. در واقع چیزی همانند نفت در برابر غذا. چرا که طرف غرب دو هدف مهم دارد در مرحله اول دفاع از امنیتش در برابر دستیابی ج.ا به سلاح هسته ای و در مرحله دیگر حفظ ثبات منطقه و حمایت از متحدانش که سیاستهای منطقه ای ج.ا را خلاف آن میبیند.
جریان تند رویی در ج.ا وجود دارد که به صورت یک ماجراجویی پر ریسک و البته کودکانه معتقد است ما باید وقت کشی کنیم و یا اگر لازم شد زیر میز بزنیم و به سرعت به سلاح هسته ای دست بیابیم. آنگاه با دست پر و از موضع بالا با جهان مذاکره کنیم. آنها مجبور به پذیرش ما خواهند شد همانطور که کره شمالی را به یک صورت و پاکستان را علیرغم نقشش در رابطه با طالبان و تروریسم به صورت دیگر پذیرفته اند. پر واضح است که این دیدگاه ماجراجویانه هم به صورت نظری و هم به خصوص در عرصه عمل رویاپردازی کودکانه ای بیش نیست. چرا که کره شمالی فقط خودش هسته ای شده است و نمیخواهد در منطقه پیرامونش موشک پرانی کند و یا توزیع موشک و سلاح بین نیروهای نیابتی اش داشته باشد. پاکستان نیز اساسا در کمپ غربی ها و متحدانش قرار دارد.
از همه مهمتر اینکه بنا به وضعیت خاورمیانه و توازن قوای موجود در آن هر گونه نزدیک شدن ج.ا به سلاح هسته ای با خرابکاری شدید اسرائیل و آمریکا و حتی حمله نظامی آنها به تاسیسات هسته ای مواجه خواهد شد. پس اگر رذره ای عقل عملی و غریزه بقا و حفظ مصلحت نظام در وجود تصمیم گیران نظام ج.ا وجود داشته باشد از رفتن این مسیر پرریسک خودداری خواهند کرد.
نفت در برابر غذا مسئله دورزدن غربی ها و تحریمها را تبدل به دورزدن مردم ایران خواهد کرد! چرا که باید بخشی از کالاهای دریافتی در برابر درآمد نفت را به نحوی تبدیل به پول کنند و یا عینا به نیروهای نیابتی برسانند.
این کلاف سردرگم همراه است با فساد روزافزون ساختاری که جنگ منابع (فقدان و کاهش منابع) نیز بر آن افزوده میشود. مطالبات مردم با سفره های کوچک شده ای که نیاز به درآمدهای انبوه برای آراسته شدن دارد با این وضعیت درهم پیچیده همخوانی ندارد و باز حکومت فرقه ولایی را با نارضایتی های روز افزون اقتصادی علاوه بر نارضایتی های سیاسی و اجتماعی که دولت کوتوله رئیسی بدان بیشتر از پیش دامن خواهد زد، مواجه خواهد کرد.
بدین ترتیب آینده کوتاه و میان مدت ایران و جمهوری اسلامی بستگی به انتخاب های متقابل رهبر فرقه ولائی و چگونگی مواجهه مردم با انتخابهای او دارد. سالی که نکوست از بهارش و دولت کوتوله رئیسی پیداست باید منتظر تابستان آن و رسیدن میوه های انتخاب دو طرف معادله ماند.
نظر شما در مورد این مقاله چیست؟ @mihansitebot
http://mihan.net/1400/06/05/3312/
Mihan.net @mihansitebot
By: via لینکستان | لینک‌های جذاب
ریزش نیروهای سرکوب (و شنیده مهم بازداشت 71 بسیجی و سپاهی به خاطر تمرد از مافوق) نیزمشکلی افزوده برمشکلات قبلی سیاست سرکوب و تیرزدن به سینه مخالفان از مردم کوچه و خیابان و به خصوص اقشار فقیر و مستضعف است. سیاست سرکوب در خوزستان علیرغم همه هیاهویش اما بسیار محتاط تر از برخورد با اعتراضات آبان 98 بود. این را تعداد کشته شدگان نشان میدهد. هر چند حتی یک خون بر زمین ریخته شده نیز خود جنایت است
حال سناریوی دیگری را در نظر بگیریم و فرض را بر این بگذاریم که مذاکرات برجام تنها در همان سطح هسته ای به سرانجام برسد (که این البته در طرف آمریکایی نیز با دشواریهای داخلی مواجه است چرا که آمریکا می پذیرد از بخشی از فشارهای تحریم ها در ازای بازگشت ایران به مفاد برجام بکاهد)؛ خروجی این توافق چه خواهد بود؟ به احتمال زیاد ایجاد قید و بندهایی برای دستیابی ج.ا به درآمدهایش از فروش نفت و نحوه هزینه کردن آن تا سهمی به نیروهای نیابتی نرسد. در واقع چیزی همانند نفت در برابر غذا. چرا که طرف غرب دو هدف مهم دارد در مرحله اول دفاع از امنیتش در برابر دستیابی ج.ا به سلاح هسته ای و در مرحله دیگر حفظ ثبات منطقه و حمایت از متحدانش که سیاستهای منطقه ای ج.ا را خلاف آن میبیند.
جریان تند رویی در ج.ا وجود دارد که به صورت یک ماجراجویی پر ریسک و البته کودکانه معتقد است ما باید وقت کشی کنیم و یا اگر لازم شد زیر میز بزنیم و به سرعت به سلاح هسته ای دست بیابیم. آنگاه با دست پر و از موضع بالا با جهان مذاکره کنیم. آنها مجبور به پذیرش ما خواهند شد همانطور که کره شمالی را به یک صورت و پاکستان را علیرغم نقشش در رابطه با طالبان و تروریسم به صورت دیگر پذیرفته اند. پر واضح است که این دیدگاه ماجراجویانه هم به صورت نظری و هم به خصوص در عرصه عمل رویاپردازی کودکانه ای بیش نیست. چرا که کره شمالی فقط خودش هسته ای شده است و نمیخواهد در منطقه پیرامونش موشک پرانی کند و یا توزیع موشک و سلاح بین نیروهای نیابتی اش داشته باشد. پاکستان نیز اساسا در کمپ غربی ها و متحدانش قرار دارد.
از همه مهمتر اینکه بنا به وضعیت خاورمیانه و توازن قوای موجود در آن هر گونه نزدیک شدن ج.ا به سلاح هسته ای با خرابکاری شدید اسرائیل و آمریکا و حتی حمله نظامی آنها به تاسیسات هسته ای مواجه خواهد شد. پس اگر رذره ای عقل عملی و غریزه بقا و حفظ مصلحت نظام در وجود تصمیم گیران نظام ج.ا وجود داشته باشد از رفتن این مسیر پرریسک خودداری خواهند کرد.
نفت در برابر غذا مسئله دورزدن غربی ها و تحریمها را تبدل به دورزدن مردم ایران خواهد کرد! چرا که باید بخشی از کالاهای دریافتی در برابر درآمد نفت را به نحوی تبدیل به پول کنند و یا عینا به نیروهای نیابتی برسانند.
این کلاف سردرگم همراه است با فساد روزافزون ساختاری که جنگ منابع (فقدان و کاهش منابع) نیز بر آن افزوده میشود. مطالبات مردم با سفره های کوچک شده ای که نیاز به درآمدهای انبوه برای آراسته شدن دارد با این وضعیت درهم پیچیده همخوانی ندارد و باز حکومت فرقه ولایی را با نارضایتی های روز افزون اقتصادی علاوه بر نارضایتی های سیاسی و اجتماعی که دولت کوتوله رئیسی بدان بیشتر از پیش دامن خواهد زد، مواجه خواهد کرد.
بدین ترتیب آینده کوتاه و میان مدت ایران و جمهوری اسلامی بستگی به انتخاب های متقابل رهبر فرقه ولائی و چگونگی مواجهه مردم با انتخابهای او دارد. سالی که نکوست از بهارش و دولت کوتوله رئیسی پیداست باید منتظر تابستان آن و رسیدن میوه های انتخاب دو طرف معادله ماند.
نظر شما در مورد این مقاله چیست؟ @mihansitebot
http://mihan.net/1400/06/05/3312/
Mihan.net @mihansitebot
By: via لینکستان | لینک‌های جذاب
نظرات
ارسال یک نظر